Dat was de dag dat in Brussel, in “het paleis der Akademiën” het verdrag van Brussel werd ondertekend.

Nederland was verwikkeld in een koloniale oorlog, zelf bankroet en nog grotendeels afhankelijk van buitenlandse (Amerikaanse) steun om het hoofd boven water te houden.

In deze context leek het een goed idee om een verdrag te ondertekenen dat een politieke, militaire en economische samenwerking tussen Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland, België en Luxemburg nastreefde.

“De Europese Unie” (sic) , aldus de Franse minister Bidault, “is een grote politieke daad waarvan geen terugkeer meer mogelijk is”.

De Nederlandse minister van buitenlandse zaken, baron van Boetzelaer, memoreerde dat de ondertekening van het Verdrag van Brussel een keerpunt betekent in de traditionele (neutrale) politiek van Nederland.

De recente stemming die in Groot-Brittannië zal leiden tot het verlaten van deze Europese Unie, “waarvan geen terugkeer meer mogelijk is”, laat zien dat er wel degelijk een terugkeer mogelijk is. Nederland anno 2016 staat er heel anders voor dan in 1948.

De Europese Unie is verworden tot een niet-democratische constructie, waarin de belangen van de burgers ondergeschikt zijn geraakt aan de belangen van multinationals en financiële conglomeraten die slechts tot doel hebben een kleine groep te verrijken ten kosten van de grote meerderheid. Alhoewel ik zeker geen socialist ben, stuiten mij de vanzelfsprekendheid waarmee onze wetgeving wordt opgesteld ten behoeve van multinationals (TTIP), de reddingsakties ten behoeve van de €  opdat grote banken hun winsten kunnen behalen, de manier waarop mijn pensioen door de geldpolitiek van de ECB onderuit wordt gehaald opdat Italianen en Grieken ongehinderd geld kunnen lenen, nogal tegen de borst. Daarbovenop komt nog de ongecontroleerde toestroom van enorme groepen mensen uit Afrika en het Midden-Oosten, die schijnbaar ongehinderd Europa binnen lopen, daarbij aangemoedigd door de houding van de Duitse regering (“wir schaffen das ..”) , waarna zij zich hier nestelen in onze verzorgingsstaat om gedurende de komende drie generaties allemaal een uitkering te genieten.

Al deze zaken gebeuren zonder een schijn van democratische afstemming en controle. Toen in 2005 het Nederlandse volk tegen de Europese grondwet stemde, werd deze wet later toch aangenomen als “verdrag van Lissabon”.  Het dit jaar verworpen associatieverdrag tussen de Oekraïne en de EU wordt toch gewoon uitgevoerd. Waar is hier de legitimiteit?  Waar is de soevereiniteit? Deze ligt bij een ongekozen Europese Commissie, die zich laat gelden alsof zij de waarheid in pacht heeft.

Het wordt tijd om het verdrag van Brussel te herzien en een nieuw begin te maken, want het EU wangedrocht heeft zijn langste tijd gehad.

Today I released a new version of Muninn, my password database.

New features :

• The ability to dump all account information to a textfile is now present.
• Changing the master password can now be executed. All passwords are re-encrypted with the new master password.

Wat een ongelofelijke draaikont en fossiele brandstoffanaat is Rene Leegte :

Maar ook omstanders konden het gesprek over onder meer de te volgen VVD-lijn in deze kwestie volgen. En dat leidde ook zaterdag nog tot boze reacties op Twitter. Leegte: „Ik bied mijn excuses aan voor het voeren van een telefoongesprek over een gevoelig onderwerp terwijl ik in de trein zat. Daardoor is onnodig onrust ontstaan over de wijze waarop de VVD kijkt naar de problemen in Groningen. Voor de VVD staat de veiligheid van de gaswinning voorop. Wij steunen het besluit van het kabinet om de gaswinning fors terug te schroeven.”

Leegte pleit voor tijdrekken en het misleiden van de Groningers, opdat zijn Haagse rekening gevuld blijft worden met aardgasgeld. Het feit dat inwoners van Groningen hun huizen verwoest zien worden door de gasaardbevingen vindt hij iets dat zo lang mogelijk moet worden ontkend : “We blijven op de lijn dat we verband gaswinning en aardbevingen moeten onderzoeken.” [zodat we proces vertragen, winning hoog blijft] .